Üşümekteyim

Günler geçmekte üzerimden taşlarla
Ne vakit gecedir ne vakit gündüz
Yazın kar yağar mı üzerime?
Üşümekteyim.
Ey benim Filistin'im!
Silahları susmuyor dünyanın
Üzerime üzerime geliyor tanklar
Bir çocuğun göz yaşı gibiyim tozlar içerisinde
Kırgın ve kederli
Sokaklar çok dar
Yollar çok yokuş
Sular çok bulanık
Tuna geceleri daha iyi anlar beni
Konuşamıyorum
Yürüyemiyorum
Türlü coğrafyalar var etrafımda
Hepsi senin için yaratılmış
Hangisi vardır ki senden almasın rengini
Biri var mıdır ki senin aşkını haykırmasın
Bütün dünya sana aşık
Ah benim kadar değil!
Biri bile başkasının adını söylemedi
Hep sen
Hep sen
Dört yüz sene yetmez seni şu gönülden çıkarmaya
Çağlar yeter mi sanki?
Vuruluyorum caddelerde
Hangi tarafa baksam bir düşman kurşunu
Ölüp ölüp dirilmekteyim
Yanıp yanıp sönmekteyim
Ey benim Gazze'm!
Senin için şehit olur bu gönül kendi rızasıyla
Var mı öyle bir mertebe Kudüs'te?
Orta doğu şimdi bu gönül
Kaç şehit verdim kaç günde
Kaç anne feryadı duyuldu
Kaç çocuk çığlığı
Bombalar patlıyor her yönden
Kulaklarım tüm dünyaya sağır
Senin sesini beklemekte
Bileğine bağladığın ipler söküldü mü?
Ben ölmedim daha
Bu sokaktaki köşede silah seslerinden korkan bir çocuk gibi
Sınırın diğer tarafında kalmış aşkını bekler yüreğim
Filistin'in ortasında
Gazze'nin sınırında
Kudüs'ün kalbinde
Yorulana kadar
Ölene kadar.
Ama üşümekteyim...