şah ve mat

kalbimi bir kerpetenle sökseniz yerinden
daha fazla acıtamazdı belki görmezden gelişleriniz
ah efendim!
sizinle aynı gökyüzünde
bulutların tam ortasından geçişlerimizi hayal ediyorum da
insanı dinden imandan çıkarır bu fikirler
zira dinimiz imanımız da para olmuşken bu çağlarda
şaşırıyor insan böyle hayal edebilmiş olmasına
belki de hala kalplerimizin bir yerinde
o gösterişsiz hislerden örülü danteller
oyalı düşler
işlenmiş nakışlar
ya da dikilmiş duvarlar
dizilmiş taşlar
gözünün alabildiğine acı bu devirde insanın içi
kim kime yaslansın da geçsin bu sızı
bir dağdaki çoban
koyunlarına duyduğu aşkı
bir sürüyle ettiği hasbihali
alelade bir insanla da yaşayabilir mi?
fakat insan hep ikircikli fıtrat
umdukları çok buldukları yok
bakar durur zahir
gün gelecek evet bir gün gelecek
neyi beklediyse neyden kaçtıysa
tam teşekküllü bir imtihan mahiyetinde
şah ve mat.