Bir şeyler söylemeye yeltendikçe
Kendini dağlara vurmak isteyen
Ne kendini ne de başkasını bulabilen
Susmakta da beceriksiz
Konuşmada noksan
Sakinleşemeyen virane gönlüm
Nedendir kendine bu zulmün?
Mevsimler geçer
Yıllar uçar
Ağaçlara takılır aklım
Hep mi kuşlara takılsın
O kadar hayalperest şair olamam
Ayaklarımı yerde
Aklım gibi sürüncemede
Yazdım yazdım
Kağıt beyaz kalem siyah
Yazdıkça yazdım
Uz memleketlere seslendim
Bulutlarla konuştum
Yağmur damlalarını okşadım
Hep aradım
Buldum sandım bulamadım
Söylemeye devam ettim ama
Bu memlekette iki laf etmek lüks sayılıyor iki gözüm?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder