zel-ze-le

'Gece aniden uyanmıştı. Karşısındaki aynaya baktı,sallanıyordu. Hemen sonra farketti yatak da sallanıyordu. Uzun zamandır böyle bir sarsıntı hissetmemişti hayatında ama hiç oralı olmadı. Doğruldu yatağında, bir süre bekledi. Yaklaşık 20 saniye süren bu sarsıntıyı pek de kale almamıştı. Halbuki küçükken çok korkardı. Bir iki kere yaşamıştı küçükken. Annesini kolundan sımsıkı yakalamıştı. Başı dönüyor gibi hissetmişti o zaman. Fakat bu sefer neden hiçbir şey hissetmediğini pek kestiremedi. Bir süre yatakta düşündü sonra yine başını yastığa koydu. İlk defa hemen uykuya dalıverdi. Sabah uyandığında sanki hiçbir şey olmamış gibi çayını alıp geçti pencerenin önüne. Bu manzara onu daha fazla sarsardı her sabah. Beklemek... Kimsenin gelmeyeceğini bile bile...'